De eerste indruk

Onderweg naar Berlijn. Beseffende dat ik niet alles tot in de puntjes heb voorbereid, zoals ik dat wel altijd op de pabo deed zit ik naar buiten te staren… waarom wilde ik ook alweer zo graag weg voor jaar? Overladen met berichtjes, likes op facebook en nog heel veel knuffels zit er in mijn hoofd duidelijk veels te veel informatie om te kunnen verwerken. Of zou het komen omdat ik vannacht gewoon niet zoveel geslapen heb? Zie ik er tegen op? Nee dat zeker niet. Of ik hier nu zou zijn als ik nu mocht kiezen? Dat weet ik niet helemaal zeker maar ik denk van wel.
Een van de docenten op de pabo gaf me een raad mee: ‘Spring in het diepe en zwem naar de top, pas als je daar komt zul je weten of je het gehaald hebt.’ Maar ik denk wel dat dat precies is waar ik mee bezig ben en vooral ook waarom. In stilstaan ben ik nooit goed geweest maar een stap als deze heb ik ook nog nooit genomen. Maar voor alles moet een eerste keer zijn dus laat ik het maar gewoon doen.
Zojuist was ik nog bezig met een van de opdrachten die ik moest voorbereiden. Een beetje jammer dat deze trein geen internet heeft maar goed, gelukkig heb ik gisteravond mijn tablet nog opgeladen. De opdracht gaat over het beschrijven van situaties die van invloed zijn geweest op de vorming van het land van herkomst, Nederland dus, en de vorming van je familie. Ik had dit al eens met vrienden besproken en een chatgeschiedenis doet ook wonderen natuurlijk maar toch had ik er moeite mee om te beschrijven waardoor mijn familie is zoals hij is. Ik kon namelijk geen reden bedenken waarom het contact aan de ene kant megaclose is en aan de andere kant bellen indien nodig. En daarmee bedoel ik niet te zeggen dat 1 van de 2 mis is natuurlijk maar ik vond het zo opmerkelijk als mens zijnde. Zoveel verschil tussen A en B. alsof je appels met peren vergelijkt, ik weet het maar als je tijd hebt en maakt om na te denken dan komen dit soort dingen naar boven drijven.
Maar alsof jullie op mijn hersenspinsels zitten te wachten, zijn de meeste van mijn familie en vrienden echt heel blij met mijn vertrek. NIET DUS! Het is fijn om te weten dat jullie me zo waarderen maar ik heb deze keuze heel bewust gemaakt en ik denk dat jullie dit allemaal wel snappen.
Even terugkomend op het ontbreken van internet, het is zo gruwelijk wennen dat je niet even snel een appje kunt sturen en even met iemand kunt delen wat je vannacht hebt gedroomd. Dus nu moet ik wel mijn Duits en Engels opkrikken om mezelf verstaanbaar te maken.
Dag 2 van de seminar is nu zo omgeveer op de helft en ik geniet van het contact met de mensen om me heen. Laat de rest van de seminar maar komen, ik heb zeker de juiste keuze gemaakt!